5.
ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
Κατευθύνουν
πάντα τα συγκεχυμένα γραφεία, θεότυφλε.
Κι
ετούτοι δω... μα να φωλιάσουνε σε νεφελώδεις
διαδρόμους
τρομαγμένοι ψηλαφίζοντας τα εύθραυστα
λάφυρά
τους και τα λάβαρα; Κι έπειτα μεθυσμένοι
να
μασάν μες στον καπνό τα σπλάχνα μου ίσως
κι
εξευμενίσουν τους θεούς, οι αλαζόνες.
Λεν
πως παράγγειλαν και τ’ άγαλμά τους
στην αιωνιότητα.
Θα
τους ξεθάψω να γνωρίσουν
τα κρανία τους
μες στον καθρέφτη.
Τραύμα από θραύσματα του κάποτε στο τώρα , πού χάσκει ομφαλοδέσμιο , του όλεθρου τασάκι και στάχτη οστών το αίμα μας στον λώρο καθενός .
ΑπάντησηΔιαγραφή