28. ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΦΛΕΒΕΣ

28. ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΦΛΕΒΕΣ

Πώς να σε φτάσω τώρα εγώ ο νέος

τύπος ανθρώπου μιας εξαντλημένης εποχής;

Τρέμω μήπως δε βλέπεις τα σινιάλα μου

και χάνεσαι. Τι να σου κάνουν πλέον οι φωτιές και κείνες

οι επιστολές με τις κακόμοιρες περιστερές. Εδώ

με ψόφησε στην πίπα ολόκληρο σύνταγμα

με νεφόγλωσσες και πυραυλόχειλα.

Τι όπλο να σηκώσω;

Απόμεινα στην πέτρα με τα τραύματά μου σκάφτοντας

ίσως και πιάσω εκείνες τις υπόγειες φλέβες

                            που κοχλάζουν...